Muang khua, muang ngoi en muang kjao, Laos
Blijf op de hoogte en volg kirsten
15 Oktober 2014 | Laos, Luang Prabang
15-10-2014
Vandaag reis ik van luang namtha naar muang khua. Onderweg weer veel gehobbel, ongelijke wegen en prachtige natuur te zien. Eenmaal op het 'hoofd' busstation aangekomen staan de tuktuks al klaar om me naar het dorpje te brengen. Bij het eerste de beste guesthouse word ik gedropt. Ik neem daar een kamer. Heerlijk met airco, vriendelijkeeigenaar en een douche. Normaal gesproken neem ik nog n kijkje bij andere guesthouses en vergelijk prijzen, zie de kamers, maar voor vandaag vind ik het prima. Ik werk mijn dagboek bij en zie vanaf waar ik de volgende dag de boot naar muang ngoi zal nemen. Ik neem te eten in het drukste restaurant waar een familie eet. Waarschijnlijk vanwege een verjaardag o.i.d. Van de oma. Er worden verscheidene speeches gehouden en ook ik stop dan even met eten. Naast mij komen een paar schreeuwerige Europeanen eten waarmee ik de volgende dag de boot deel.
16-10-2014
Mijn boot vertrekt om 09.00 dus redelijk vroeg op. Nog even ontbijten. Ook de Europeanen schuiven aan. Ok, prima.
Dan naar de boot. Nog even de prijs naar beneden krijgen en dan de boot in. Dat lukt, met zoveel mensen in de boot. Het is een lange boot met een welluid klinkende motor, zo in het natuurschoon. We varen zo ongeveer 4 uur over de mekongrivier. Prachtig. Hoewel het water troebel is van opzwepend zand door de stroming geniet ik. Aan weerszijden zijn bergen volbegroeid met bomen, een echte wildernis.
Niemand praat in de boot, we kijken naar de natuur. Op de Duitser na. Hij praat volop. Ik kijk naar de natuur geniet van being op de mekong river.
We komen aan bij een plaatsje, het schijnt muang ngoi tezijn.
Een Fin komt ons directtegemoet wanneer we de boot uitstappen en leidt ons naar zijn bungalow complex. Een bungalow met uitzicht op de rivier. Daar ga ik voor. Met hangmat! Wat n luxe.
Ook heeft hij een restaurantje waar in de ochtend een ontbijtbuffet is. Ei, brood, yoghurt en muesli, vruchten en koffie. Voldoende dus om de dag mee te beginnen.
Ik gooi mijn spullen in de bungalow en ga naar zijn restaurantje. Hij vertelt. Een aantal jaar geleden kwam hij net als ik aan op deze plek. Hij is elektricien en heeft in het bungalowcomplex geholpen met electriciteit aanleggen. Het bungalowcomplex was van zijn, nu vrouw. Hij kreeg een relatie met haar en hebben nu kinderen en ook woont hij daar. Ik hoor overigens veel verhalen van Europeanen die in Laos, Cambodja aankomen en daar blijven......;) de bungalows zijn van hout, en staan op een steiger naast elkaar. Pal aan het water. Er is geen WiFi. Daarvoor ga ik naar n restaurantje waar ik een mangojuice neem en even mijn mail kan checken.
Ik loop door het plaatsje dat overigens bestaat uit 1 zanderig straatje. Aan de straat staan kraampjes waar vrouwen eten verkopen en maken. Ook is er opeens een modern winkeltje waar schriften, pennen en sjaals worden verkocht, o.a. Geld voor dekids. Het wordt gerund door n Chinese. Alhoewel, ze heeft een baas, maar zij doethet werk.
Er is WiFi in het winkeltje en ook kun je er heerlijke ijskoffie bestellen. Ik zit er even en er komt een vrouw binnen. Ook zij werkt hier af en toe. Ik raak met haar aan de praat zover het lukt in het Engels. Sabaidee doet een boel.
Ik word uitgenodigd door haar om in de avond bij haar te komen eten. Ook zij verkoopt zelfgemaakte sjaals.
Wat aardig van haar. Ze toont waar ze woont, er spelen kinderen en ook haar man zegt gedag.
Ik fris me op en ga naar haar toe. Wanneer ik aankom is ze in een schuurtje bezig met de maaltijd. Ik krijg een plaats aan tafel en wacht op haar. Ze heeft zelf al gegeten dus ik krijg alleen eten. Sticky Rice, pittige aubergine salade en pittig vlees. Heerlijk. Ze zit bij me aantal. Vraagt natuurlijk of ik getrouwd ben, kinderen heb, waar ik woon, hoe oud, etc. Etc. Ze toont respect voor het alleen reizen en ook een andere vrouw uit de buurtschuiftaan bij het gesprek. Het is een vrouw, ik schat 70 met een zeer strakke huid, amper een rimpel en vol levenskracht. Heel bijzonder om te zien. Het zijn beide goedlachse dames en wanneer ik klaar ben met eten komen de sjaals natuurlijk boven tafel. Ik beloof haar er eentje te kopen. Maar niet nu, geen geld bij me. Morgen. Het is een spektakel de sjaals te proberen, om te doen, te passen. We nemen er ruim de tijd voor. Ik zie een mooie geel met blauwe, katoen en de volgende dag koop ik deze van haar.
Het was n leuke avond en ga lekker vroeg slapen.
17-10-2014
Ik slaap uit. Zo tot 11.00. Ik was uitgenodigd van de vrouw van de sjaals ook te komen ontbijten. Had helaas al geboekt voor het ontbijt van de Fin en ga dus niet. Er zijn in de buurt villages te bezoeken op twee uur afstand. Alleen, vandaag is hier een festival, weer een lichtfeest. Het dorpjezal tussen 16.00 en 06.00 de volgende dag gesloten zijn. Ik besluit niet te gaan. Daarvoor in de plaats ga ik weer het winkeltje in en praat met de Chinese over haar en mijn China ervaringen. Ze is erg aardig en nodigt me voor vanavond bij haar thuis een drankje te drinken. Dat ga ik doen. Dankjewel. Er zijn 6 maffe Israëliërs in het dorpje en ik praat wat met hen, loop door het dorpje en ga om 16.00 naar het lichtfeest. Blijde tempel verzamelen zich zo'n 300 mannen, vrouwen, kinderen. Er wordt gebeden. Mannen, de monniken in hun geel oranje gewaden lopen rond, zitten bij elkaar. Ik ga zitten bij een boom en aanschouw de boel. Er wordt vuurwerk afgestoken. Notabene bij daglicht. De pijlen worden aan een houten balk gehangen en aangestoken. De helft komt de lucht niet in of schiet roekeloos in de rondte. Er wordt gelachen bij iederemisgeschoten pijl en hard geapplaudisseerd een gejoeld wanneer n pijl toch de lucht in gaat. Erg grappig te zien en mee te maken.
Na de pijlen ga fris ik me op, eet wat, koop de sjaal van de vrouw waarbij ik de vorige dag heb gegeten en ga naar het winkeltje waar de Chinese de boel afsluit. We nemen wat bier mee en lopen in het donker naar haar huis. Daar heeft ze een klein soort klein verandaatje midden in de tuin met een tafeltje en daar raken we aan de praat. Ze spreekt goed Engels. Ze vertelt. Ze had n vriend, maar die dronk veel, hij was soms heel boos. Hij werkte niet en het geld dat zij verdiende verdronk hij. Ze had enorm verdriet en wilde weg uit deze plek maar kan nergens naartoe. Ze kwam uit Taiwan maar ook daar kon ze geen werk vinden. Zehuilde. We dronken bier. Ik zei haar dat ze in mijn rugtas meemocht naar Thailand. Wel, ik vond het vervelend voor haar, zei haar bij met hem te breken. Ze was erg emotioneel. Helaas, ik kon niets voor haar doen alleen naar haar verhaal luisteren. Ze nodigde me uit volgende dag mee te gaan naar de waterval. Ik zei ja, maarrrr..
18-10-2014
Ik stond op en besloot niet mee te gaan naar de waterval. Vond het genoeg in dit plaatsje. Het was n klein plaatsje en had er voldoende van gezien en bovendien had ik al veel watervallen gezien. So, enough.Hoe aardig ik de Chinese ook vond. Wel nog even naar haar toegegaan om te zeggen dat k niet meeging. Haar antwoord: sometimes just have to go. Idd. Soms moet je gewoon weggaan. Dus heb haar het bestegewenst, bedankt voor de gezellige avond en net op tijd de boot gehaald. Met de boot voeren we naar muang kjao. Vanwaar ik verder zou reizen naar luang prabang. In muang kjao aangekomen werden we met de tuktuk naar het busstation gereden. Maar mijn plan veranderde intussen. In het busje sprak ik met n Israëlische en zij zei toe we in muang kjao waren dat ze in dit plaatsje bleef. Ze haalde de woorden uit mijn mond. Het was n prachtig plaatsje en voelde goed. Dus ben met haar de tuktuk de bus uitgejumpd. Samen hebben we een guesthouse opgezocht en deelden de kamer na eerst goed te hebben gekeken of er geen bedzwansen in de bedden waren. Alles top. Je kon er gratis water krijgen en koffie de volgende dag. Na de spullen hebben neergelegd hebben we de buurt gecheckt. Er. Waren twee Indiase restaurantjes die naast elkaar stonden. Hoe verzin je het. In Laos twee Indiase restaurantjes. De eerste scheen volgens de Israëlische de beste te zijn. We hebben ze allebei uit geprobeerd. Avondeten in de eerste, ontbijt in die ernaast. De eerste was het beste. Idd. Er scheen in de avond een documentaire te draaien over Siem reap, waar ik nog heen zou gaan,in n tentje. Eerst slapen, lekker relaxen, bij de Indiaer eten, echt heerlijk en pittig which i love. Daarna, ja om 18.00 donker, rond 20.30 naar de documentaire. In het eettentje/barretje lagen een hoop kussen op de vloer en lage tafeltjes. Heel relaxed en een groot tv-scherm.
Biertje en daarna slapen.
19-10-2014
Vandaag na te hebben gegeten bij de tweede Indiaer, fotoshotjes, tuktuk naar het busstation om vooralsnog weer naar luang prabang te rijden. Daar ging ik weer aangekomen op luang prabang busstion na wat onderhandelen met tuktukdriver naar het hostel waar ik eerder was geweest. Same same. Nog 1 nachtje pitten en de busticketreserveren om de volgende dag naar Pakse af te reizen. Hoewel volgende dag. Er scheen dezelfde dag een nachtrust te gaan naar vientiane waarvandaan de bus naar Pakse zou gaan. Ik besloot deze nachtrust te nemen, een slaapbus omdat ik 12 uur moest reizen en zo een nacht in het hostel uitspaarde.
Ik kon mijn spullen tot dusver in het hostel laten, liep nog even de markt op om een tas te kopen en werd in de avond opgehaald doorde tuktuk en werd gebracht naar de bus. In de bus waren aan weerszijden tweepersoonsbedden. Hoewel, tweepersoons. Dit was voor Laos begrippen, de smalle slanke bewoners van dit land. Het bed was nauwelijks anderhalve meter breed en je lag als tweesardientjes in het bed. De laosdame heeft twee uur getelefoneerd, ik lag aan de kant van het gangpad bij de railing dat nauwelijks railingfunctie had. De hele nacht geen oog dichtgegaan. Door hobbels en bochten steeds bijna het bed uitgeslingerd, het was n bovenbed. Maargoed. Goed en wel in vientiane aangekomen om ook weer naar mijn oude guesthouse, THE full monkeys te gaan. Hier zou ook weer in de avond de nachtrust naar Pakse vertrekken. Ik bestelde deze weer met goede hoop. Nog even met een paar mannen gepooled en met wat bier op. Ik zou hoe dan ook slapen vannacht. Bij het 'grote' busstation kwam ik een Oostenrijker tegen. Met hem nog wat bier gedronken en wat bleek, in de bus had ik het tweepersoonsbed helemaal voor mezelf. Wat n luxe. De Oostenrijker lag een bed naast me aan de andere kant van het gangpad. Hij had nog wat laowhiskey, en toen heerlijk de hele busrit van 14 uur geslapen. In Pakse een fles water achterovergegoten en voelde me heerlijk uitgeslapen.
Vandaag reis ik van luang namtha naar muang khua. Onderweg weer veel gehobbel, ongelijke wegen en prachtige natuur te zien. Eenmaal op het 'hoofd' busstation aangekomen staan de tuktuks al klaar om me naar het dorpje te brengen. Bij het eerste de beste guesthouse word ik gedropt. Ik neem daar een kamer. Heerlijk met airco, vriendelijkeeigenaar en een douche. Normaal gesproken neem ik nog n kijkje bij andere guesthouses en vergelijk prijzen, zie de kamers, maar voor vandaag vind ik het prima. Ik werk mijn dagboek bij en zie vanaf waar ik de volgende dag de boot naar muang ngoi zal nemen. Ik neem te eten in het drukste restaurant waar een familie eet. Waarschijnlijk vanwege een verjaardag o.i.d. Van de oma. Er worden verscheidene speeches gehouden en ook ik stop dan even met eten. Naast mij komen een paar schreeuwerige Europeanen eten waarmee ik de volgende dag de boot deel.
16-10-2014
Mijn boot vertrekt om 09.00 dus redelijk vroeg op. Nog even ontbijten. Ook de Europeanen schuiven aan. Ok, prima.
Dan naar de boot. Nog even de prijs naar beneden krijgen en dan de boot in. Dat lukt, met zoveel mensen in de boot. Het is een lange boot met een welluid klinkende motor, zo in het natuurschoon. We varen zo ongeveer 4 uur over de mekongrivier. Prachtig. Hoewel het water troebel is van opzwepend zand door de stroming geniet ik. Aan weerszijden zijn bergen volbegroeid met bomen, een echte wildernis.
Niemand praat in de boot, we kijken naar de natuur. Op de Duitser na. Hij praat volop. Ik kijk naar de natuur geniet van being op de mekong river.
We komen aan bij een plaatsje, het schijnt muang ngoi tezijn.
Een Fin komt ons directtegemoet wanneer we de boot uitstappen en leidt ons naar zijn bungalow complex. Een bungalow met uitzicht op de rivier. Daar ga ik voor. Met hangmat! Wat n luxe.
Ook heeft hij een restaurantje waar in de ochtend een ontbijtbuffet is. Ei, brood, yoghurt en muesli, vruchten en koffie. Voldoende dus om de dag mee te beginnen.
Ik gooi mijn spullen in de bungalow en ga naar zijn restaurantje. Hij vertelt. Een aantal jaar geleden kwam hij net als ik aan op deze plek. Hij is elektricien en heeft in het bungalowcomplex geholpen met electriciteit aanleggen. Het bungalowcomplex was van zijn, nu vrouw. Hij kreeg een relatie met haar en hebben nu kinderen en ook woont hij daar. Ik hoor overigens veel verhalen van Europeanen die in Laos, Cambodja aankomen en daar blijven......;) de bungalows zijn van hout, en staan op een steiger naast elkaar. Pal aan het water. Er is geen WiFi. Daarvoor ga ik naar n restaurantje waar ik een mangojuice neem en even mijn mail kan checken.
Ik loop door het plaatsje dat overigens bestaat uit 1 zanderig straatje. Aan de straat staan kraampjes waar vrouwen eten verkopen en maken. Ook is er opeens een modern winkeltje waar schriften, pennen en sjaals worden verkocht, o.a. Geld voor dekids. Het wordt gerund door n Chinese. Alhoewel, ze heeft een baas, maar zij doethet werk.
Er is WiFi in het winkeltje en ook kun je er heerlijke ijskoffie bestellen. Ik zit er even en er komt een vrouw binnen. Ook zij werkt hier af en toe. Ik raak met haar aan de praat zover het lukt in het Engels. Sabaidee doet een boel.
Ik word uitgenodigd door haar om in de avond bij haar te komen eten. Ook zij verkoopt zelfgemaakte sjaals.
Wat aardig van haar. Ze toont waar ze woont, er spelen kinderen en ook haar man zegt gedag.
Ik fris me op en ga naar haar toe. Wanneer ik aankom is ze in een schuurtje bezig met de maaltijd. Ik krijg een plaats aan tafel en wacht op haar. Ze heeft zelf al gegeten dus ik krijg alleen eten. Sticky Rice, pittige aubergine salade en pittig vlees. Heerlijk. Ze zit bij me aantal. Vraagt natuurlijk of ik getrouwd ben, kinderen heb, waar ik woon, hoe oud, etc. Etc. Ze toont respect voor het alleen reizen en ook een andere vrouw uit de buurtschuiftaan bij het gesprek. Het is een vrouw, ik schat 70 met een zeer strakke huid, amper een rimpel en vol levenskracht. Heel bijzonder om te zien. Het zijn beide goedlachse dames en wanneer ik klaar ben met eten komen de sjaals natuurlijk boven tafel. Ik beloof haar er eentje te kopen. Maar niet nu, geen geld bij me. Morgen. Het is een spektakel de sjaals te proberen, om te doen, te passen. We nemen er ruim de tijd voor. Ik zie een mooie geel met blauwe, katoen en de volgende dag koop ik deze van haar.
Het was n leuke avond en ga lekker vroeg slapen.
17-10-2014
Ik slaap uit. Zo tot 11.00. Ik was uitgenodigd van de vrouw van de sjaals ook te komen ontbijten. Had helaas al geboekt voor het ontbijt van de Fin en ga dus niet. Er zijn in de buurt villages te bezoeken op twee uur afstand. Alleen, vandaag is hier een festival, weer een lichtfeest. Het dorpjezal tussen 16.00 en 06.00 de volgende dag gesloten zijn. Ik besluit niet te gaan. Daarvoor in de plaats ga ik weer het winkeltje in en praat met de Chinese over haar en mijn China ervaringen. Ze is erg aardig en nodigt me voor vanavond bij haar thuis een drankje te drinken. Dat ga ik doen. Dankjewel. Er zijn 6 maffe Israëliërs in het dorpje en ik praat wat met hen, loop door het dorpje en ga om 16.00 naar het lichtfeest. Blijde tempel verzamelen zich zo'n 300 mannen, vrouwen, kinderen. Er wordt gebeden. Mannen, de monniken in hun geel oranje gewaden lopen rond, zitten bij elkaar. Ik ga zitten bij een boom en aanschouw de boel. Er wordt vuurwerk afgestoken. Notabene bij daglicht. De pijlen worden aan een houten balk gehangen en aangestoken. De helft komt de lucht niet in of schiet roekeloos in de rondte. Er wordt gelachen bij iederemisgeschoten pijl en hard geapplaudisseerd een gejoeld wanneer n pijl toch de lucht in gaat. Erg grappig te zien en mee te maken.
Na de pijlen ga fris ik me op, eet wat, koop de sjaal van de vrouw waarbij ik de vorige dag heb gegeten en ga naar het winkeltje waar de Chinese de boel afsluit. We nemen wat bier mee en lopen in het donker naar haar huis. Daar heeft ze een klein soort klein verandaatje midden in de tuin met een tafeltje en daar raken we aan de praat. Ze spreekt goed Engels. Ze vertelt. Ze had n vriend, maar die dronk veel, hij was soms heel boos. Hij werkte niet en het geld dat zij verdiende verdronk hij. Ze had enorm verdriet en wilde weg uit deze plek maar kan nergens naartoe. Ze kwam uit Taiwan maar ook daar kon ze geen werk vinden. Zehuilde. We dronken bier. Ik zei haar dat ze in mijn rugtas meemocht naar Thailand. Wel, ik vond het vervelend voor haar, zei haar bij met hem te breken. Ze was erg emotioneel. Helaas, ik kon niets voor haar doen alleen naar haar verhaal luisteren. Ze nodigde me uit volgende dag mee te gaan naar de waterval. Ik zei ja, maarrrr..
18-10-2014
Ik stond op en besloot niet mee te gaan naar de waterval. Vond het genoeg in dit plaatsje. Het was n klein plaatsje en had er voldoende van gezien en bovendien had ik al veel watervallen gezien. So, enough.Hoe aardig ik de Chinese ook vond. Wel nog even naar haar toegegaan om te zeggen dat k niet meeging. Haar antwoord: sometimes just have to go. Idd. Soms moet je gewoon weggaan. Dus heb haar het bestegewenst, bedankt voor de gezellige avond en net op tijd de boot gehaald. Met de boot voeren we naar muang kjao. Vanwaar ik verder zou reizen naar luang prabang. In muang kjao aangekomen werden we met de tuktuk naar het busstation gereden. Maar mijn plan veranderde intussen. In het busje sprak ik met n Israëlische en zij zei toe we in muang kjao waren dat ze in dit plaatsje bleef. Ze haalde de woorden uit mijn mond. Het was n prachtig plaatsje en voelde goed. Dus ben met haar de tuktuk de bus uitgejumpd. Samen hebben we een guesthouse opgezocht en deelden de kamer na eerst goed te hebben gekeken of er geen bedzwansen in de bedden waren. Alles top. Je kon er gratis water krijgen en koffie de volgende dag. Na de spullen hebben neergelegd hebben we de buurt gecheckt. Er. Waren twee Indiase restaurantjes die naast elkaar stonden. Hoe verzin je het. In Laos twee Indiase restaurantjes. De eerste scheen volgens de Israëlische de beste te zijn. We hebben ze allebei uit geprobeerd. Avondeten in de eerste, ontbijt in die ernaast. De eerste was het beste. Idd. Er scheen in de avond een documentaire te draaien over Siem reap, waar ik nog heen zou gaan,in n tentje. Eerst slapen, lekker relaxen, bij de Indiaer eten, echt heerlijk en pittig which i love. Daarna, ja om 18.00 donker, rond 20.30 naar de documentaire. In het eettentje/barretje lagen een hoop kussen op de vloer en lage tafeltjes. Heel relaxed en een groot tv-scherm.
Biertje en daarna slapen.
19-10-2014
Vandaag na te hebben gegeten bij de tweede Indiaer, fotoshotjes, tuktuk naar het busstation om vooralsnog weer naar luang prabang te rijden. Daar ging ik weer aangekomen op luang prabang busstion na wat onderhandelen met tuktukdriver naar het hostel waar ik eerder was geweest. Same same. Nog 1 nachtje pitten en de busticketreserveren om de volgende dag naar Pakse af te reizen. Hoewel volgende dag. Er scheen dezelfde dag een nachtrust te gaan naar vientiane waarvandaan de bus naar Pakse zou gaan. Ik besloot deze nachtrust te nemen, een slaapbus omdat ik 12 uur moest reizen en zo een nacht in het hostel uitspaarde.
Ik kon mijn spullen tot dusver in het hostel laten, liep nog even de markt op om een tas te kopen en werd in de avond opgehaald doorde tuktuk en werd gebracht naar de bus. In de bus waren aan weerszijden tweepersoonsbedden. Hoewel, tweepersoons. Dit was voor Laos begrippen, de smalle slanke bewoners van dit land. Het bed was nauwelijks anderhalve meter breed en je lag als tweesardientjes in het bed. De laosdame heeft twee uur getelefoneerd, ik lag aan de kant van het gangpad bij de railing dat nauwelijks railingfunctie had. De hele nacht geen oog dichtgegaan. Door hobbels en bochten steeds bijna het bed uitgeslingerd, het was n bovenbed. Maargoed. Goed en wel in vientiane aangekomen om ook weer naar mijn oude guesthouse, THE full monkeys te gaan. Hier zou ook weer in de avond de nachtrust naar Pakse vertrekken. Ik bestelde deze weer met goede hoop. Nog even met een paar mannen gepooled en met wat bier op. Ik zou hoe dan ook slapen vannacht. Bij het 'grote' busstation kwam ik een Oostenrijker tegen. Met hem nog wat bier gedronken en wat bleek, in de bus had ik het tweepersoonsbed helemaal voor mezelf. Wat n luxe. De Oostenrijker lag een bed naast me aan de andere kant van het gangpad. Hij had nog wat laowhiskey, en toen heerlijk de hele busrit van 14 uur geslapen. In Pakse een fles water achterovergegoten en voelde me heerlijk uitgeslapen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
