Dali, china

Ik haal mijn medicijnen bij de hosteleigenaar, en ben ruim op tijd voor mijn trein. Naast mij in de trein zitten een aantal vrouwen. Ik praat met hen en typisch Chinees om kontakt te hebben is eten delen. Dat kom je niet in Nederland tegen. Als ik weiger het aan te nemen houden ze het voor mijn neus en wijzen naar het eten dat ik vooral moet pakken. Dat doe ik dan.
Ze zijn erg aardig en vragen om met me op de foto te gaan.

Het regent in dali wanneer ik aankom. Ik neem een taxi naar het hostel. Ik slaap in een achtpersoonsdorm en het is erg onrustig. Er is een bar, de tv staat aan op westerse televisie en er is een pooltafel. Ik hou inmiddels van de rustige hostels waar Chinese sfeer hangt.Ik loop het stadje in. Het lijkt op lijiang. Ik vond lijiang mooier. Het stadje is geheel gericht op toerisme, al hebben ze er wel hele mooie spullen. Ik koop er in ieder geval een mooie blouse. Veel armbandjes, jurkjes, en ik zie n mooi jurkje. Ik heb m niet gekocht, but i felt in love with iT. In de avond raak ik aan de praat met een Belg en een Indiër. De Belg heeft een winkel in dali. Hij verkoopt er Brusselse wafels. Haha. Ze poolen en vragen of ik meega naar n barretje. Ik besluit van ja. Met zijn drieën zitten we op de scooter. Het heeft geregend en het is glad op de weg. De Belg rijdt te hard, we geven konstant aan dat hij langzamer moet rijden. Het gaat goed, maar denk ook waar ben ik aan begonnen. We drinken bier en ik dans met de Indiër. Ik wil naar huis. De Belg geeft aan dat de batterijen van zijn scooter leeg zijn. Ik denk dat hij geen zin heeft en bovendien ben ik blij dat hij me niet met de scooter naar huis brengt en ik een taxi neem. Met de Indiër in de taxi op weg naar eten. Ergens gegeten en daarna terug naar het hostel waar ik snel in slaap val.

20 september 2014

Vandaag ga ik naar de theeplantage. Een jong meisje van een jaar of 20 brengt me binnen in het thee huisje. In het huisje brandt wierook en er wordt qinmuziek gedraaid. Het is er heerlijk rustig. Ik krijg thee in een klein kopje, de pu thee. Dat is de bekendste thee die in dali gemaakt wordt. Het is goede thee, vooral als je te dik bent. Daarnaast wordt er veel groene thee gedronken. We praten wat, in het Chinees en in het Engels. Het regent buiten en we zullen vandaag geen thee gaan plukken waardoor ik de helft van mijn geld terugkrijg. Ik geniet van de rust, terwijl dit wel ontzettend commercieel is, maar ach, ik ben toerist. Het meisje gaat ook weg en ik zit alleen, iets dat ik heel grappig vond. Ze heeft me nauwelijks iets over de theecultuur verteld, schenkt me wel thee en betaal ervoor. Maar ok, het is hier overigens genieten.

Ik vind het hier te commerciel, er is hier een meer in de buurt en ik zou een fiets kunnen huren om naar het meer te fietsen, de komende dagen regent het. De tempels schijnen niet heel interessant te zijn.

In het hostel besluit ik vier dagen naar de wuwei si ( tempel) te gaan om kungfu les te krijgen.kicken. Ik zie mezelf al als bruce lee.
Ik zal vierenhalve dag kungfu les krijgen, daarna ga ik naar yangshuo.
In de namiddag kom ik aan bij de tempel. Ik ben met een meisje vanuit het hostel. Bij het klooster krijgen we te horen dat we n slaapplek kunnen uitzoeken. Op de binnenplaats dat uit een vierkant bestaat zijn verschillende kamers. Ze zijn muf en vochtig. Er liggen matrassen met dekens en laken.s is dit het? Ja, dit is het. Ik leg mijn spullen neer, er zijn geen kluisjes en dit gaat op volle vertrouwen. Ik maak mijn bed op en we gaan naar de kungfu plek. In korte tijd leer ik drie kungfu movements. Ik snap ze niet en de lerares heeft engelengeduld mij dit te leren. De gong klinkt en we gaan eten. Ik krijg een kom met twee stokjes. Deze kom en stokjes houdt ik gedurende de vier dagen bij me. Was ze af na gebruik en gebruik ze opnieuw.
Het eten leg ik later uit.

We worden ingecheckt. Bij de incheck lezen we de regels van de tempel. Geen korte broeken aan, geen seks of Zoenen in de tempel. Je toont respect.
Wanneer je slaapt of oefent, doe je de deuren van de slaapkamer dicht ( die niet op slot kunnen). Zodat er geen beren, wolven of eekhoorns naar binnen kunnen. Het stikt hier van de eekhoorns, schattig vind ik ze. Ze lopen langs richels, klimmen in bomen en als je niet uitkijkt komen ze in je slaapkamer en eten je eten op.
En het is geen plezier, maar hard werken, geen gezelligheidsoord maar een trainoord. Je toont respect voor de meester. De " shifu".
Het eten gaat zo: met je eigen kom ga je aan tafel zitten. Het is stil wanneer de meester komt. Wanneer hij zit, schept hij niet zelf op. De anderen die aande vierkante tafel zitten scheppen eten in zijn kom. Hij geeft aan wat wel en wat niet. De meester begint met eten wanneer hij hard " amitoufu" heeft geroepen. Dat betekent niet dat hij toufu wil, maar toont respect met gesloten handen voor zijn hart aan de kleine buddha. Ellebogen van tafel, je houdt de kom en stokjes in je hand, zet de kom aan je mond en zo schuif je het eten naar binnen, goed is als je erbij slurpt. Je eet al je eten op dat in de rijstkom zit, tot de laatste korrel. Zelfs als je rijst op de grond of tafel valt eet je dat op. Heerlijk, al die duidelijkheid. HahahaOok is hij als eerste klaar met eten en gaat als eerste van tafel nadat hij ieder heeft begroet met " amitoufu". Ik was heel erg benieuwd waarom hij zo gerespecteerd werd. En wat hem tot zoveel respect bracht. Soms liep hij over de plek waar we kungfu les hadden. Ik heb hem 1 keer een oefening zien voordoen en wat een souplesse, perfectie, rust en gedetailleerd en controle deed hij de oefening voor. Dit had ik nog nooit iemand zo zien doen. Respect!

Het is rond 19.00 u donker. Om 20.00 u zingen de monniken en slaan daarbij op de gong en maken muziek. Ze zingen je in slaap d.m.v. Mantra's.

21-09-2014

Vandaag staan we om 06.30 u op. Om 07.00u verzamelen om naar de rivier te lopen. We lopen hard over de stenen en zoeken een steen uit in de rivier die we op ons hoofd leggen en zo teruglopen.
Daarna rekken en strekken en om 08.008 ontbijt. Dit iedere dag. Iedere dag hetzelfde. Je kon zelf bepalen of je een zware steen of een lichte had. Ik praatte met n meisje terwijl ik een steen op mijn hoofd had. Als ontbijt aten we noodles. Iedere dag hetzelfde. Noodles met groente en lajiao, peper.
Na de maaltijd trainen we om 09.00 tot 11.00. De hele week oefenen we dezelfde oefening. Om hem te perfectioneren. Ik vind het soms lastig en neem de oefening vrij serieus. Ik denk aan Bea, wat zou ze me zeggen. Waarschijnlijk een grapje maken om te relativeren?
We krijgen massage. Heerlijk. Iedere dag. Armen worden losgeklopt, rug gemasseerd. In Total masseren we elkaar een uur. Half uur ene, half uur andere.

Na de lunch wandel ik door de bergen.

Om 16.00 beginnen we aan onze volgende training van de dag. Ik snap er de ballen van en de rest gaat zo snel. Gelukkig is de lerares erg geduldig en als ik het nodig heb dat ze de oefening honderd keer voordoet, dat doet ze dat. Ze is erg aardig. Volgens mij valt ze op vrouwen, ik zie haar steeds met een vrouw met bloempotkapsel lopen. Haha.
Ze geeft in de groep les terwijl ze ieder ook individueel benadert. Dat vind ik heel goed en prettig. Inmiddels merk ik dat ik vrij perfectionistisch ben. Geen slechte eigenschap, maar mag t ook wel gewoon lekker fout doen.

22-9-2014

Vandaag word ik weer om 06.00u gewekt door geluid vanzingende monniken. Ik zal dit geluid nooit vergeten.
We beginnen weer met de warming up, ontbijten bij het geluid van de gong en dat bestaat vandaag uit deegballetjes gedoopt in suiker. Heerlijk. Alles gaat op, ook de extra bolletjes.
Rust tot 09.00, les van 09.00 tot 11.00, lekker kneden, masseren. Lunch, amitoufu, vrij, en dan les. Verdorie, ik snap er geen hout van. Ik wil graag bellen met leonie of Bea maar heb hier geen internet. Iets vertrouwds. De oefeningen lukken niet. Maar ik ben niet iemand die snel opgeeft. En dan.. Ik heb de oefeningen door, kan de hele reeks achter elkaar. Ik snap het en kan het. Joepie!

Ik ben gaan wandelen en dacht dat het avond was en heb de halve training in de middag niet meegemaakt.

De shifu die in dit klooster zit is de 10e boeddhistische master hier. Hier heeft ook de shuangdi, de eerste gele keizer gezeten.
De monniken kleden zich in gele gewaden. Geel is de kleur van de gele keiZer. Vandaar dat niet veel Chinezen zich in het geel waden.

23-09-2014
Ik douche iedere dag. Daardoor voel ik me fris. Het is hier warm, ondanks de regen, dus je zweet veel. Tot nu toe heb ik me gedurende reis 1 dag niet gewassen. Dat kwam omdat ik in een slaaptrein lag, later meer.
Ik zorg iedere dag voor schoon ondergoed en ook schone t-shirts. Jawel, een beetje verzorging houdt je goed hoor! De broek maakt minder uit.

Vandaag de training. Ik worstelde met de beweging. Een jongen lachte me minachtend uit. Ik zei hem dat ik blij was hem te kunnen vermaken. En dat het meer over hem zegt dan over mij. Duuuhhhh...

Training verder hetzelfde. In de avond gezang op de maat van de trommels. De ene keer klinken ze hoog, de Andere keer laag. Over het algemeen klinkt het vrolijk, wel monotoon en vaak watmeditatief. Ze herhalen de woorden en de klanken vaak. In de avond, in de groep waarmee ik les heb zitten veel Israëliërs, 5. In de avond heb ik een spel met hen gedaan. Noem n dier met n s, en daarna, noem een dier, de volgende noemt n dier met de laatste letter. In het Engels. Was heel grappig, wanneer je geen dier meer wist zei je dat je een ugli person was.

24-09-2014

Vandaag is het een speciale dag. Er wordt een ritueel gehouden waarbij de buddha wordt bezongen. Dit is overigens niet alleen een feestdag in dali maar in heel China.
Met mensen uit het dorp, in bruine gewaden wordt er gebeden voor de Boeddha en ook wordt hij bezongen. De shifu, de meester knielt voor hem. De zang die er afgelopen dagen te horen was met de gong wordt hier gezongen. Blijkbaar hebben de monniken afgelopen dagen flink geoefend. Dit doen ze overigens iedere dag.

Na de processie trainen we. De Katja die we geoefend hebben neem ik op op film, zodat ik thuis kan oefenen. Inmiddels weet ik hem ook uit mijn hoofd en aangezien mijn camera is gestolen ben ik bij dat k hem nu ken. Haha. Ik mag hem overigens niet op internet zetten.
Het is de laatste dag voor mij in het klooster en ik ben blij en voldaan. Ik heb veel geleerd. Zowel kungfu als mijn doorzettingsvermogen getraind en ook veel structuur aangebracht. Maar ik wist al dat ik dat kon. Iedere dag hetzelfde. Rust, ritme regelmaat. Grappig om dat nou eens in het echt mee te maken.
Maar graag zou ik Bea even willen bellen om mijn ervaringen te delen.
Als ik terug ben in dali Skype ik met Bea. Even luchten en Nederlands praten. Ik mis het Nederlands praten. Ik kan me redelijk redden in het Chinees en ook met buitenlanders is het Engels, maar gewoon even je eigen taal spreken, is fijn.