Lijiang, china
Blijf op de hoogte en volg kirsten
13 September 2014 | China, Lijiang
Dag 10 13 september
Ik stond vandaag om 06.00 u op zodat ik op tijd met de taxi bij het vliegveld zou zijn. Weer n gedoe in de taxi. De taxichauffeur zei 80 kuai, ik zei da biao, doe de meter aan. Dat wilde hij in eerste instantie niet. Ik bleef aandringen en zei hem me uit de taxi te laten. Hij deed de meter aan. Toen we aankwamen op het vliegveld stond de meter op 60. Haha.
Het vliegen vind ik steeds leuker. Vooral het opstijgen, waarbij de motoren hard beginnen te ronken en je achterover in je stoel wordt gedrukt. Het vliegtuig zat vol met Chinezen, slapende en hardsnurkende Chinezen. Alhoewel het vliegen maar anderhalf uur duurde! kregen we te eten in het vliegtuig. Overigens, ik heb in ieder vliegtuig waarin ik zat tijdens mijn reis te eten gekregen en te drinken. Hoe lang of hoe kort de reis ook duurde.Wat n luxe.
Vanuit het vliegtuig nam ik de shuttlebus naar lijiang. Het centrum was 20 kilometer van het vliegveld vandaan. Eenmaal in lijiang stape ik de bus uit en ging langs de kant van de weg staan om een taxi aan te houden. De taxi's die ik aanhield zeiden de straat niet te kennen waar mijn hostel zat. Tsja, dan maar lopen, mijn gevoel zei naar het centrum, ik zag in de verte wat drukte en winkels. Daar liep ik op af. Ik kwam vlakbij het centrum twee jongens tegen die een beetje Engels spraken. Ze zeiden me dat het hostel in het oude stadsgedeelte lag. Daar konden geen taxi's komen. Ze wezen me de kant van het centrum op. Op naar het centrum. Een heuvel met allerlei kronkelige kleine straatjes. In een bocht ben ik even gaan zitten met mijn tas om uit te rusten. Toevallig sprak ik met twee meiden die ongeveer in dezelfde straat als ik sliepen. Ze belden met hun hostel. Deze zei hen bus 2 te nemen, ik bedankte hen en nam met hen bus twee. Uitgestapt met de meiden maar kon nog steeds mijn hostel niet vinden, deze bleek twee bushaltes verderop te liggen. Gebeld met mijn hostel en de eigenaar zou me van de bushalte ophalen.
Een prachtig hostel. In de binnenplaats stonden bakken met bloemen en planten. Er was n hangstoel en ik had een kamer geboekt in de achtpersoonskamer waarvan ik de enige was die er sliep. Een privé kamer! Heerlijk! En het hostel lag tien minuutjes lopen van de oldtown. Daar waar het druk was, de prijzen hoger lagen. Hier was het rustig, een goede prijs, aardige betrouwbare eigenaar, hier zou ik goed kunnen landen. Ik ben er n dutje gaan doen en in de namiddag ben ik de steegjes ingedoken. Steegjes waar ze thee, kleding, ringen, kettinkjes, koffie verkochten of bij verschillende restaurantjes kon eten.
Terug in het hostel kwam ik een Nederlander, twee Japanners, een Israëliër en Chinese tegen waarmee ik later de tiger leaping gorge zou gaan beklimmen. Ik was moe en ging vroeg slapen.
14 september
Vandaag ga ik met de Israëliër het stadje in en lopen we langs de oude gebouwen en steegjes. We bekijken de vele winkeltjes. Mijn koopzucht wordt gevoed. Wat n hoop leuke spulletjes! Ik koop een paar worteltjes echte ginseng en maak wat fotootjes van de winkeltjes. De verkopers blijven vriendelijk en het valt me op dat ze niet opdringerig zijn, ook wanneer je niets wilt kopen. Met een vriendelijke gezicht geven ze een te hoge prijs en met een vriendelijk gezicht ding ik weer af. Het is een soort spel en je moet er gewoon aan meedoen. In een winkeltje kun je hangertjes kopen waarin je een tekst kan laten ingraveren in het Chinees. Mijn reisgenootschap van vandaag laat zijn naam en n woord van THE matrix ingraveren . Heel persoonlijk. Ik laat aan de ene kant het woord "leven" ingraveren, aan de andere kant het woord "dood". Misschien heel cliché en heel Chinees, maar voor mij heel persoonlijk, dus waardevol. Voor mij gaan ze samen.
De kant van de hanger " leven" draag ik naar voren...
We lopen naar de top van de hutongs, dat zijn de kleine straatjes met de winkeltjes en speciale daken. Daar drinken we wat. Vervolgens eten we wat, vanuit een soort buffet kun je kiezen wat je wilt eten. De koks staan klaar om direct je stokjes met vlees klaar te maken. Er is ook heerlijke kokosmelk te verkrijgen. Groentes in alle kleuren van de regenboog.
Na het eten lopen we terug naar het hostel. De andere groep is daar. We besluiten morgen naar de tiger leaping gorge te gaan. In twee dagen en ik wil niet alleen gaan. We vertrekken de volgende dag al, Michael moet zijn treintickets nog wijzigen. De Israëliër. Hij wil ook mee. Vanuit het hostel wordt de bus gereserveerd naar de gorge. Ik geef mijn spullen en medicijnen aan de eigenaar, maak een tas klaar die ik meeneem zodat ik niet alles hoef mee te sjouwen. Na de gorge en wellicht shangrilila zal ik terugkomen in het hostel. 2 keer ondergoed, een schoon tshirt, zeep, handdoek, tandenborstel en wat geld, thats iT.
Ik stond vandaag om 06.00 u op zodat ik op tijd met de taxi bij het vliegveld zou zijn. Weer n gedoe in de taxi. De taxichauffeur zei 80 kuai, ik zei da biao, doe de meter aan. Dat wilde hij in eerste instantie niet. Ik bleef aandringen en zei hem me uit de taxi te laten. Hij deed de meter aan. Toen we aankwamen op het vliegveld stond de meter op 60. Haha.
Het vliegen vind ik steeds leuker. Vooral het opstijgen, waarbij de motoren hard beginnen te ronken en je achterover in je stoel wordt gedrukt. Het vliegtuig zat vol met Chinezen, slapende en hardsnurkende Chinezen. Alhoewel het vliegen maar anderhalf uur duurde! kregen we te eten in het vliegtuig. Overigens, ik heb in ieder vliegtuig waarin ik zat tijdens mijn reis te eten gekregen en te drinken. Hoe lang of hoe kort de reis ook duurde.Wat n luxe.
Vanuit het vliegtuig nam ik de shuttlebus naar lijiang. Het centrum was 20 kilometer van het vliegveld vandaan. Eenmaal in lijiang stape ik de bus uit en ging langs de kant van de weg staan om een taxi aan te houden. De taxi's die ik aanhield zeiden de straat niet te kennen waar mijn hostel zat. Tsja, dan maar lopen, mijn gevoel zei naar het centrum, ik zag in de verte wat drukte en winkels. Daar liep ik op af. Ik kwam vlakbij het centrum twee jongens tegen die een beetje Engels spraken. Ze zeiden me dat het hostel in het oude stadsgedeelte lag. Daar konden geen taxi's komen. Ze wezen me de kant van het centrum op. Op naar het centrum. Een heuvel met allerlei kronkelige kleine straatjes. In een bocht ben ik even gaan zitten met mijn tas om uit te rusten. Toevallig sprak ik met twee meiden die ongeveer in dezelfde straat als ik sliepen. Ze belden met hun hostel. Deze zei hen bus 2 te nemen, ik bedankte hen en nam met hen bus twee. Uitgestapt met de meiden maar kon nog steeds mijn hostel niet vinden, deze bleek twee bushaltes verderop te liggen. Gebeld met mijn hostel en de eigenaar zou me van de bushalte ophalen.
Een prachtig hostel. In de binnenplaats stonden bakken met bloemen en planten. Er was n hangstoel en ik had een kamer geboekt in de achtpersoonskamer waarvan ik de enige was die er sliep. Een privé kamer! Heerlijk! En het hostel lag tien minuutjes lopen van de oldtown. Daar waar het druk was, de prijzen hoger lagen. Hier was het rustig, een goede prijs, aardige betrouwbare eigenaar, hier zou ik goed kunnen landen. Ik ben er n dutje gaan doen en in de namiddag ben ik de steegjes ingedoken. Steegjes waar ze thee, kleding, ringen, kettinkjes, koffie verkochten of bij verschillende restaurantjes kon eten.
Terug in het hostel kwam ik een Nederlander, twee Japanners, een Israëliër en Chinese tegen waarmee ik later de tiger leaping gorge zou gaan beklimmen. Ik was moe en ging vroeg slapen.
14 september
Vandaag ga ik met de Israëliër het stadje in en lopen we langs de oude gebouwen en steegjes. We bekijken de vele winkeltjes. Mijn koopzucht wordt gevoed. Wat n hoop leuke spulletjes! Ik koop een paar worteltjes echte ginseng en maak wat fotootjes van de winkeltjes. De verkopers blijven vriendelijk en het valt me op dat ze niet opdringerig zijn, ook wanneer je niets wilt kopen. Met een vriendelijke gezicht geven ze een te hoge prijs en met een vriendelijk gezicht ding ik weer af. Het is een soort spel en je moet er gewoon aan meedoen. In een winkeltje kun je hangertjes kopen waarin je een tekst kan laten ingraveren in het Chinees. Mijn reisgenootschap van vandaag laat zijn naam en n woord van THE matrix ingraveren . Heel persoonlijk. Ik laat aan de ene kant het woord "leven" ingraveren, aan de andere kant het woord "dood". Misschien heel cliché en heel Chinees, maar voor mij heel persoonlijk, dus waardevol. Voor mij gaan ze samen.
De kant van de hanger " leven" draag ik naar voren...
We lopen naar de top van de hutongs, dat zijn de kleine straatjes met de winkeltjes en speciale daken. Daar drinken we wat. Vervolgens eten we wat, vanuit een soort buffet kun je kiezen wat je wilt eten. De koks staan klaar om direct je stokjes met vlees klaar te maken. Er is ook heerlijke kokosmelk te verkrijgen. Groentes in alle kleuren van de regenboog.
Na het eten lopen we terug naar het hostel. De andere groep is daar. We besluiten morgen naar de tiger leaping gorge te gaan. In twee dagen en ik wil niet alleen gaan. We vertrekken de volgende dag al, Michael moet zijn treintickets nog wijzigen. De Israëliër. Hij wil ook mee. Vanuit het hostel wordt de bus gereserveerd naar de gorge. Ik geef mijn spullen en medicijnen aan de eigenaar, maak een tas klaar die ik meeneem zodat ik niet alles hoef mee te sjouwen. Na de gorge en wellicht shangrilila zal ik terugkomen in het hostel. 2 keer ondergoed, een schoon tshirt, zeep, handdoek, tandenborstel en wat geld, thats iT.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
