Beijing

Dag 1
3 september:
Ik kwam aan na in het vliegtiuig ontbeten te hebben met croissant en muesli en koffie. Het was 06.00u Chinese tijd, 23.15 u Nederlandse tijd. Naar de foreigners tourists, een stempel in het paspoort. Het paspoort werd nog even naast mijn hoofd gehouden om te kijken of ik wel echt op de foto leek. En toen, toen was ik binnen. In Beijing! Ik voelde me rijk en heel groot. Ik zat opeens aan de andere kant van de wereld! Ik was op reis, alleen. Ik was niet bang, maar voelde me opeens zelfverzekerd. Dit wil ik zo graag! Snel een taxi. Er kwam een taxichauffeur op me af die een prijslijstje had. 450 Yuan voor een taxi. IK zei 350 yuan. 40 euro. Triomfantelijk voelde ik me toen ik had afgedingd. In het hostel, Dragon King kwam ik erachter dat ik veel te veel had betaald. Afgezet, lettrelijk en figuurlijk. Hoort erbij zo'n eerste dag. Het maakte me ook niet uit, ik was moe.Met 35 yuan kun je via metro. Dussss. Het rijden in Beijing gaat zo: De auto halen links en rechts in, waar een ' gat' is kun je die opvullen met de auto, getoeter betekent niet: rijdt eens door maar: ik ben hier. Zoniet, dat blijf je gewoon op de vluchtstrook rijden. In het hostel, jetlag of niet, was moe, (ik kwam binnen, er vroeg direct n jongen of ik meeging naar Great Wall, nee, slapen)sliep ik in een 8 persoonskamer in een bovenbed naast de airco. Lekker koel. Om 15.00 werd ik wakker en vroeg het hostelpersoneel wat n leuke plek was nog even heen te gaan. Twee opties, de hutongs (oude stadgebied)en de Wangfujing.(moderne shoppingstreet). Ik besloot naar de shoppingstreet te gaan. Met de metro. In de shopping street hoorde ik opeens: " Hello, can you speak English"? Ik draaide om. Daar stond een jonge Chinese jongen. Nette broek, polo T-shirtje aan, brilletje, netjes gekamd kort haar" I'm English student and want to speak English". Ik dacht, waarom ook niet. Hij mocht meelopen. Hij vertelde over zijn studie. Hij zat in zijn laatste jaar en dan wilde hij vertaler worden. Hij lachte veel, vroeg waar ik vandaan kwam. Hij zei: I know a nice place, really Chinese, I will show you." Prima, ik had de hele dag vrij. We gingen een klein theehuisje binnen met 1 tafel. Ik wilde een foto maken maar Marc zei: " Respect, Buddha is whatching you, don't do that." Okido! Hij bestelde twee theepotten, 1 jasmijn, 1 zwarte thee. Later nog twee wijn. Marc dronk opeens heel snel wijn en besteld, twee, drie glazen. Hij gaf me een Chinese naam : Kai Li. Dat betekent: " beautiful". Hij vertelde over Tianmensquare, de studenten opstand. Toen ik er iets over wilde vragen zei hij: SSt, we don't talk about it'. Achteraf gezien zei hij me eigenlijk alles wat n buitenlander wilde horen. De thee en wijn waren 200 yuan p.p. Ik stond op, belachelijk. De ober vroeg me wat ik t waard vond, ik gaf 100 yuan. Marc huilde bijna, hij moest de rest betalen en was n 'arme student' ! Ik gaf m 100 yuan. Nog in n office die Marc aanraadde, want hostel zou heel duur zijn trip to the great wall geboekt. Ontbijt, afhalen, brengen. lunch inclusief.Ik kwam aan in het hostel en ze zeiden dat t n gevaarlijk stuk muur was. Ik belde hen. Morgen kom ik het geld halen, ik ben ziek.

Dag 2 Beijing
4 september
De volgende ochtend ben ik naar de office gegaan. Het was moeilijk te vinden. Ik was heel dicht in de buurt, er kwam een jongen naast me lopen. Hij zei" Do you speak English?" Ik moest erg lachen v. " Yes I do, and you would like to speak English?" Yes! Hij zei dat-ie Kalligrapheerder was en of ik twee minuten meewilde. Ik dacht: " Sorry, maar Marc was je voor, I'm sorry)No. Hij bleef niet aandringen. Verderop hoorde ik opeens weer: " Hey, do you speak English? En wie stond daar? Het was Mister Marc in levende lijve. Ik zei haaai Marc, how are you. " Yes my English teacher is waiting for me, with 20 students". Hij loog de hele boel aan elkaar maar eigenlijk was ik Marc heel erg dankbaar. Hij deed het erg overtuigend. Met zijn 5 baardharen die uit zijn kin staken. Ik zei, beetje boos" Marc, Bring me to the office. Why, do you want you're money back. Ik zei m dat m dat geen bal aanging. Alleen dat hij me naar de office moest brengen.Hij zei,
You've to call the police, they will not give you you're money back. Het enige dat ik zei : " Marc, bring me to that office, now"!!! Hij bracht me en zodra we binnen waren sprak hij tot de vrouw. Ik zei " Marc go away, i'll handle this with her!!" Ze trilde en gaf me mijn 200 yuan terug. Zo. Ik heb ervoor gevochten. 20 uan is ongeveer 25 euro. Ik heb het ervoor over gehad. Eigenlijk heb ik twee ontzettende leuk dagen gehad met Marc, hij heeft me veel geleerd in deze korte tijd. And his English has improved a lot! Ook kwam ik daarna nog enkele andere " Marcs" tegen, maar De Marc was echt de beste.
De dag was goed begonnen. Ik was opgelucht, was ontspannen en was vrolijk.
Ik ben op pad naar de Verboden Stad gegaan. Een 'oortje' gehaald. het was prachtig weer. Het was dertig graden of meer. Met n voldaan gevoel liep ik door de Verboden Stad. Het idee dat hier vele keizers hebben gezeten, hier een grote geschiedenis achter zit, voor een belangrijk deel beslissend is geweest voor hoe China nu is was heel overweldigend. Ik stond vaak stil voor vijf minuten om alleen maar te kijken, de Chinzen te zien, de sfeer te voelen.Het was druk en warm. De meeste Chinezen liepen in de schaduw van de verschillende paleizen. Paleizen die verbonden werden door pleinen. De typische rode daken en bouwstijlen was prachtig.
Moe en voldaan naar huis waar ook nog een Chinese Kungfuvoorstelling op me stond te wachten. Ik was eigenlijk kapot en dit was wel veel. Maar ik dacht, ben nu in China, dus wil dit zien. Was prachtig. Mooie bewegingen zoals in films. Stokken die op hoofden kapot werden geslagen. Het liggen op een spijkerbed met nog twee artiesten bovenoplagen (niet ik, de kungfuers). Aaan het eind mochten we met de spelers op de foto. Ik durf wel drie maanden alleen op reis, maar dat durf ik dan weer niet..Terug met metro, ja ik kan het!! Spaghetti gegeten met bolognese saus in het hostel en slapen!!

Tussendoortje:
Een van de leukste dingen die ik vind is het verdwalen in de stad. Ik heb n kaart bij me, de metrostations maar weet maar niet hoe ik ergens kom. Dus met mijn beste Chinees, jawel, het komt heel goed van pas, vraag ik de weg en jawel, ze verstaan me! Het rondlopen in kleine straatjes is ook heel leuk. Je ziet van alles: kraampjes met fruit. Dit wil ik niet eten want is afgeraden omdat t misschien is gewassen met vies water. En ik wil niet ziek worden. Mannen die rond n tafel op straat een spel spelen, kleidingwinkeltjes, kraampjes, het water is hier voor 1 liter 4 Yuan. 50 cent. En waarschijnlijk kan het nog goedkoper.
De straat oversteken is ook erg leuk hier: Er is een stoplicht maar auto's trekken daar niets vanaavn. Als je wilt over steken op groen licht moet je goed rondkijken of er niet toch nog n auto komt. Dan wacht je meestal toch nog even. Je hebt een minuut om de straaat over te steken. Verder bakfietsen,met bergen plastic. Zo worden de straten schoongehouden.

Dag 3
5 september
Vandaag naar De Great Wall. Vroeg op, om 07.30u vertrok de bus. Met aantal mensen van het hostel naar de Great Wall in Mutianyu gegaan. Daar kon je drie routes kiezen. Het Nederlandse meisje zei zeer overtuigend dat we echt de minst toeristische route moesten nemen. Van horen zeggen was dit echt de beste. Wij, we wisten toch niet wat we zouden missen als we de andere route namen, namen deze route. We gingen heen met de kabelbaan omhoog. ( terug mochten we via een glijbaan). Het weer was prachtig, het had drie dagen daarvoor geregend, dus geen smog. We kozen minst touristische rout (met zijn vieren,Engelse, nederlandse en haar vriend). We kregen drie uur de tijd om om de muur te zijn. We begonnen aan de klim, een uur liepen we over de muur. De Nederlandse vertelde vervolgens met hetzelfde enthousiasme dat we aan het eind, waarbij iedereen dacht dat de muur ophield, een verboden pad was. We namen daar het pad dat niet voor toeristen beschikbaar was. We lopen op een zanderig pad met struiken om ons heen. Na een kwartier lopen kwamen we dan echt bij het eind. Een rots, hier was n view op aan de beide kanten van de muur. We maakten foto's. Zittend, staand, alleen, met ons groepje. We zaten, keken, stonden op om de andere kant van de muur weer te bekijken. Teruglopen. En in een brandend zonnetje. Hier hebben we ongeveer een uur vertoefd waarna we terug liepen. Naar het begin punt. Hier konden je van de glijbaan. Ik zat op een soort platformpje. De knuppel tussen je benen naar voren was alle remmen los en vaart maken. Trok je m naar je toe dan remde je af. Vervolgens ging je naar beneden van een soort bobsleebaan waarbij je moest hangen in de bochten. Echt te gek. Eenmaal beneden hebben we gegeten met de groep in een restaurantje. Goddelijk. En weer terug met de bus.
In de avodn naar de hutongs gegaan om te eten. Kleine drukke straatjes in het oude stadsgedeelte. Waar kraampjes staan met gebakken schorpioen, zeester. Je kiest een schorpioen uit die leeft, die wordt levend gekookt en vervolgens kun je hem opeten. Ik ging naar een gezellig restaurantje waar ik vis in pepersaus heb gegeten. Ik kwam een Nederlander tegen met zijn Thaise vriendin. Ik werd bijna het restaurant uitgeschopt. Waarom weet ik niet. Ik was alleen en zat aan een tweepersoonstafel. De fuwuyuan sprak tegen me en wilde eerst mijn bestelling niet opnemen. Ik bleef stoïcijns zitten en deed alsof ik hem niet begreep. Hij nam mijn bestelling op die ik overwonnen heerlijk oppeuzelden, heb daarna nog even bij het stelletje gezeten die me uitnodigde om naar het uitgaansgedeelte te gaan van Beijing. Ik was moe, wilde niet teveel geld uitgeven en zei nee. Ze vertrokken en ik liep alleen samen met veel Chinezen door de hutongs. Opeens hoorde ik muziek vanuit een bar. Ik bleef even staan. Was moe, en dacht ga naar het hostel. Ik liep zo'n 50 meter en dacht. WTf! Ik ben in Beijing en wil een Chinese band zien en horen. Ik ging terug en ging aan tafel zitten bij twee Chinese meiden. Ze waren aardig. Ze bestelden allebei een cocktail en vroegen me of ik ook iets wilde drinken. Ik zei een biertje. Zij wilden betalen, ik mocht niets betalen. Vervolgens kwam er n fruitschaal op tafel, onverklaarbare sliertjes die naar vis smaakten maar ik nog niet weet wat het was. Het konden ook varkensdarmen zijn. En een waterpijp waar we smakelijk aan lurkten terwijl de band goede muziek speelde. Ik mocht niets betalen in tegenstelling tot alle kraampjes waar ik daarvoor was geweest en ik vaak teveel betaalde. Ik denk dat ik na deze avond weer quitte stond in verhouding tothet teveel betaalde bedrag en het niet hoeven betalen. De band:Twee jongens waarvan er 1 op gitaar speelde en 1 op de bongo's. Dit wisselden ze af. Een van hen had kort haar de ander heel erg lang. Niemand danste, iedereen zat op banken. Tijdens dit gebeuren bestelden de twee dames de een na de andere cocktail. De ene fluoriserend rood, de ander kanariegeel en de ander gifgroen. Tijdens deze uitlaatklep waarbij er n lading geld op tafel zat waar de drankjes van werden betaald, speelden de dames n dobbelspel waarbij er geraden werd wat je had gegooid. Zo ongeveer. Ik hield het bij drie bier en 1 cocktail om te proeven. Rond 01.00u bedankt ik de dames die Chinees spraken met een dubbele tong. Jawel. Haha. Ik ging terug naar het hostel.

Dag 4 6 september

Heerlijk uitgeslapen tot 11.00u, douche ontbijt en koffie in het hostel en vandaag staat het summer palace op het menu. Ik ga via de metro, half uurtje, naar THE summer palace. Ik had geen kaart gekocht van het paleis, en volgde de routes binnen het paleis. Tempelachtige gebouwen omringd door natuur. Ik heb er regelmatig kontakt met de Chinezen. Zo ontmoette ik twee meisjes van begin twintig. Overigens ik heb tijdens mijn reis vooral kontakt met jongeren en vrouwen. De jongeren spreken een beetje Engels. Deze twee meiden waren medical students en spraken goed Engels.
Een man die souvenirs verkocht kwam bij ons staan. Hij vroeg waar ik vandaan kwam. Uit helan. O, hij mompelde iets en liep lachend weg. Ik vroeg de meisjes wat hij mompelde. Hij mompelde dat hij Nederland vanuit de tweede Wereldoorlog kende. Het was een man op leeftijd. Later liep ik weg, de meisjes liepen de ene kant op, ik de andere. Ik liefs langs de man. We lachten en zwaaiden.
Verder in het park ontmoette ik een oude vrouw met dochter aan de waterkant. De vrouw, ik denk in de 70 had een stralende gladde huid en miste 1 tand. Ziefoto met de oudere vrouw. We spraken even. Lachten en ik verliet hen wederom.
Ik liep al 4 uur door het park en was moe. Beneden aan de rivier was nog een Suzhou street. Kleine winkeltjes geheel in Chinese stijl aan het water. Erg mooi. Vooral de kleur rood sprak boekdelen.

In de avond stond Peking eend op het menu. Dit was mijn laatste dag Beijing en wilde de specialiteit proeven. Ik zat alleen aan een tafel met tl-lampen aan een tafel met wit tafelkleed, bestelde een bier en een Peking eend. Ik dacht dat ik een hele eind kreeg. De eend kreeg ik in delen en deze delen moest je allen op een andere manier eten. Zo at ik de huid van de eend, vond ik overigens het lekkerst gedoopt in suiker. Het malse vlees van de eend gedoopt in pikant/zoete saus in een broodje. Een stukje geroosterde eend legde ik op een soort pannenkoekje met een soort lente ui o.i.d. En dikke saus erover. Heerlijk. Mijn hele tafel stond vol met bordjes , genoeg voor twee. Ik at alles in mijn een(d)tje op. Mmmmm

Na het eten daar kwam ik terug in het hostel waar n Zwitser, Fransman, Ierse en Californische zat. Het was cocktailavond. Voor 2 euro vijftig n cocktail.
We raakten in gesprek. De Zwitser vertelde 10 ,minuten over zijn reis. Wanneer je hem onderbrak om over je eigen reis te praten, vertelde hij weer wat hij had meegemaakt. Hij was nog maar 20... De Fransman had ook zo zijn mening: dutch language is german but then with a mouth full of food. A disgusting language. Ik bestelde nog een cocktail.
Toen ik vroeg hoe oud hij was, zei hij 32 en ik zei aha. We deden een rondje leeftijden. Ik zei toen ik als laatste aan de beurt was, so, i'm THE oldest one. Niemand geloofde me. Show you're passport. Ik liet hem zien. I thought you were 26. En ik moest lachen. Like with a big mouth full of food.

Dag 5 7 september

Uitgeslapen en n beetje gemaild. Overdag nog even naar de lamatempel die met de metro twee haltes van het hostel af lag.
Bij de lamatempel kreeg ik wierookstokjes die ik brandde in een soort stortbak. Je moest de stokjes in de bak aansteken aan andere stokjes waarbij je bijna je klauw verbrandde. Maargoed. Even een uurtje hier en dan met de taxi naar het vliegveld. Ik ben inmiddels geoefend met taxi's. Een taxi aangehouden en vroeg met qing da biao, dus met meter. De taxichauffeur keek even nors maar liet me instappen.
Ik nam het vliegtuig naar chengdu. Natuurlijk moest ik op het vliegtuig door een paspoortcontrole, gefouilleerd worden en ook mijn tassen gescand waarna ik vrolijk doorliep naar het vliegtuig. Daar raakte ik aan de praat met familie die bestond uit 10 mannen en vrouwen waardoor ik uitvoerig werd uitgezwaaid. Een prachtig afscheid van Beijing. Op naar chengdu